10 Kasım 2012 Cumartesi


İşte O zaman!..

İnsanı hüzünlendiren nedir?
Şarkılar mı? Düşündükleri mi?
Yapamadıkları mı? Ne? 
Nedir bu insanları hüzünlü kılan varlık?
Yoksa sadece üzülmek için mi bütün bu çabalar?
Hüzünlü şarkı açarsan hüzünlenirsin.
Çok düşünür kafa yorarsan hüzünlenirsin.
Yapamadığını düşünür pes edersen hüzünlenirsin.
Hatta hüzünlenmekle kalmaz ağlar kendini ruhunu yıpratırsın.
İnsanlar hüzünlenmek için ellerinden geleni yaparlar.
Üzülmek, ağlamak isterler, belki yersiz belki yerli bir sebeptendir.
Ama şunu hiç düşünemezler.
Aslında hayat üzülmeye değer değildir. 
Hüzünlendiğin, ağladığın zaman her kimse için, ona değil
Sadece kendine yaparsın. 
Acı çekmeyi sever insan. 
Alışır ağlamaya, her sorununu ağlamayla çözmeye.
Hiç düşünmezler, aslında seni üzenin üzülmesini, sen üzülürsen onlar 
üzülmez. Sevinirler!
Sen mutlu olursan, işte o zaman içlerini bir huzursuzluk kaplar.
Neden üzülmedi, neden ağlamadı diye bir iç hesaplamaya girerler.
Mutlu olursan sen! İşte o zaman kazanırsın.
İşte o zaman kaybedenler onlar olur.
Sadece pes etme ve yüzünden gülücükleri eksik etme. 
Sen sen olduğun için değerlisindir kendine!..

- Ebrar Kıvrak -